بررسی اثر دگزامتازون داخل عضلانی بر القاء و مدت زمان زایمان و عوارض ناشی از آن

زمینه و هدف: یکی از روش های مطرح شده جهت تقویت و تسریع روند زایمان، استفاده از کورتیکوستروئید ها است. اگرچه مطالعات حیوانی متعدد اهمیت ترشح کورتیزول در شروع زایمان را نشان داده اند، اما نقش کورتیکوستروئید ها در تسریع القاء زایمان در زنان هنوز نامشخص است. هدف از این مطالعه بررسی اثر دگزامتازون داخل عضلانی بر القاء و مدت زمان زایمان و عوارض ناشی از آن می باشد.روش بررسی: در این کارآزمایی بالینی دو گروه 61 نفری از زنان نولی پار دارای اندیکاسیون اینداکشن زایمان با bishop score ≥ 7 به طور تصادفی در دو گروه قرار داده شدند. در گروه مورد، دگزامتازون به صورت تک دوز 8 میلی گرم (mg) عضلانی 6 ساعت قبل از شروع اینداکشن تجویز شد. در گروه کنترل، آب مقطر با همین فاصله داده شد. پیامد مورد انتظار، شروع فاز فعال زایمان و طول زایمان بود که بین دو گروه مقایسه گردید. همچنین فراوانی وقوع کوریو آمنیونیت، سپسیس نوزادی و آپگار نوزادی مشخص گردید. برای آنالیز آماری از نرم افزار spss- u شامل شاخص های مرکزی میانگین، نما، میانه، و شاخص پراکندگی انحراف معیار و در برخی موارد از تست های آماری chi square وt test استفاده شد.یافته ها: بیماران دو گروه از نظر سن، bishop score، سن حاملگی و وزن زمان تولد اختلاف ارزشمند آماری نداشتند. میانگین فاصله زمانی بین القاء زایمان تا شروع فاز فعال در گروه دریافت کننده دگزامتازون به طور معنی داری کمتر از گروه کنترل بود ( 5/1 ± 09/3 ساعت در برابر 8/1 ± 21/4 ساعت) بود (001/0p<). میانگین طول مدت فاز فعال در گروه مورد (38/1± 46/2 ساعت) با گروه کنترل (73/5 ± 87/3 ساعت) اختلاف معنی داری نداشت (05/0p>). طول مدت مرحله دوم زایمان در گروه دریافت کننده دگزامتازون، به طور معنی داری کوتاه تر از گروه کنترل بود ( 09/ 16 ± 23/22 دقیقه در برابر 32/15± 01/29) (014/0p=). طول مرحله سوم زایمان در دو گروه تفاوت آماری معنی داری نداشت. نمره آپگار دقیقه اول و پنجم جنین و عوارض مادری و جنینی شامل کوریوآمنیونیت و سپسیس نوزادی در دو گروه تفاوت معنی دار آماری نداشت.نتیجه گیری: دگزامتازون داخل عضلانی، فاصله زمانی بین اینداکشن تا شروع فاز فعال زایمان وهمچنین طول مدت مرحله دوم زایمان راکوتاه تر می کند.